سراپا  اگر  زرد  و پژمرده ایم

ولی دل به پائیز نسپرده ایم

چو  گُلدان ِ خالی ، لب ِ پنجره

پُر از خاطرات ِ   تَرَ ک خورده ایم

اگر داغ  ِ دل بود  ما  دیده ایم

اگر  خون ِ دل بود  ما خورده ایم

اگر  دل  دلیل است آورده ایم

اگر داغ شرط است ما بُرده ایم

اگر  دشنۀ  دشمنان : گردنیم!

اگر  خنجر ِ دوستان : گُُرده ایم!

گواهی بخواهید ، اینک گواه :

همین زخمهائی که نشمُرده ایم!

دلی سربلند و سری سر به زیر

ازین دست عُمری به سر بُرده ایم